- CONSTANTIA Castra
- CONSTANTIA Castraquae et Cosediae, Ammian. Marcellin. Constance en Normandie quibusdam, melius Coutance. Urbs est Galliae, Oceano propinqua, quae muris et fossis et aquis (nam tenui rivulo assidet) carere dicitur. Condita est a Flavio Constantio A. chloro et Paupere congnominato, patre Constantini M. si Orderico fides: Alii malunt arcu aliquô, aut aliô opere magnificô exornatam urbem et ob id Constantiam dictam fuisse a Constantio Aug. fratre Constantis Aug. Constantii Chlori nepote: vide Amm. marcellin. l. 21. Quidquid sit, vetus urbs est, caputque alicuius gentis nobis ignotae ac sedes Episcopatus. Et forte Unelli illi vel Venelli fuêre Constantraque in Peutingeriana tabula Croucidcennm prius dicta est, vel Crocitanorum Veneloum, apud Ptolem. Ad amnem Bardum sita, 2. leucis ab ora maris Britannici, 8. ab Abrincis in Boream distar. Caput est regiunculae Constantin vel Coutantin, quae longe lateque diffusa a Septentrione Oceavum, a Meridie fretum Sagium, ad Occasum Armoricam habet. Cum titulo Comitatus. Hanc ditionem Insulam Constantini Walsingbamius vocat, quia maxima ex parte Oceanô cingitur, more peninsulae, cuius angustiarum termini sunt hinc Carentonum, illinc Portus bassus. Quidam septum Constantiense, le Closet du Cotentin, alias la Hague de Coutantin appellate malunt, voce Germanicâ silvam denotante: et certe tota peninsula huius ditionis silvis abundar, Hadr. Vales. Notit. Gall. Eam Robertus Normannus, cum Godosredo Bulltonaeo, in Orientem iturus, oppigneravit fratri suo Guilielino Russo. Quibusdam porro urbs videtur Augusta Roman-duroum Polydor. Virg aConstantinovel Constantio postmodum vocata, quae Castra Constantia, ut dictum, Marcellin. Aliis est Brioneris vet. Morerius. Vide Chenaeum, de Urb. Rob. Cenalem, Hist. Fr. l. 2. periochâ 5. San-Marth. Gall. Christ. Part. 2. p. 537. et seqq. et in voce Conseliae.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.